Het hebben van een visie geeft mensen een gevoel van zekerheid. Het verbeelden van een toekomst geeft een idee van richting. Van wat zou kunnen zijn. Het ontbreken ervan leidt tot onzekerheid.
In deze onvoorspelbare tijd doen denkers, journalisten, wetenschappers pogingen om de toekomst te voorspellen. Zij geven aan de nieuwe situatie betekenis. Dat zagen we ook tijdens Covid. De pandemie zou ons bewuster maken. In staat stellen een nieuwe wereld vorm te geven op basis van verwachtingen over het nieuwe werken en verhoogde aandacht voor het milieu.
Organisaties gingen er mee aan de slag. Kantoorruimtes kregen een nieuwe invulling. Werkwijzen werden aangepast. Allemaal op basis van ideeën die zich in de tijd zullen moeten bewijzen, nu we niet meer noodgedwongen handelen. Er wordt nog volop gespeculeerd en gediscussieerd over hoe blijvend sommige veranderingen zijn. En toch zagen we de contouren van wat er zou kunnen komen.
Voordat we konden terugkeerden naar het “nieuwe normaal” werden we geconfronteerd met een nieuwe realiteit. Een oorlog. Een realiteit die mensen in allerlei opzichten bezighoudt. Privé. Van stijgende kosten tot mensen die opstaan en rechtstreeks hulpverlenen. Zakelijk. Waar organisaties direct en indirect relaties en afhankelijkheden hebben in de betrokken gebieden. Zakenpartners en directe collega's die niet meer kunnen samenwerken, voor wiens families het enorme gevolgen heeft. Het brengt van alles in beweging in het hier en nu. Het heeft invloed op het beeld dat mensen ontwikkelen van de toekomst. ‘’Waar gaat dit heen?’’ vragen we ons collectief af.
We worden geconfronteerd met verschillende scenario’s. Risico’s worden ingeschat. Helden verrijzen. Daders worden verantwoordelijk gehouden. Verhoudingen op alle niveaus worden op de proef gesteld. We ervaren verlies én verbinding. We duiden de situatie met getallen alsof de statistieken ons meer greep geven op de de wereld om ons heen. En we snakken naar een visie. Een visie voorbij deze én de vorige crisis die in feite nog niet voorbij is.
Het woord 'visie' is afgeleid van het Latijnse videre, wat zien of kijken betekent. Jouw visie is dus niet meer of minder dan je kijk op de wereld. Iedere leider kan zich afvragen hoe je voorbij deze crisis kan “kijken”. Hoe je mensen kan helpen door op deze manier een vorm van zekerheid te geven. Door te duiden wat jouw kijk is op de toekomst. Welke rol jullie daarbij vervullen als organisatie. Door juist nu tijd en aandacht aan te besteden aan het ontwikkelen van een gedeelde visie. Zodat jullie in deze complexe, volatiele, onzekere en ambigue tijden met elkaar een beeld vormen van een toekomst die zou kunnen zijn.
Een visie kan, zonder afbreuk te doen aan alle realiteiten van nu, kan een bijzonder krachtig instrument voor verandering zijn. Want als we iets geleerd hebben van de afgelopen jaren is dat we met veel meer factoren rekening moeten houden om onze organisaties op koers te houden.
Ondertussen wensen wij, net als jullie, dat de huidige omstandigheden snel een positieve wending krijgen. Met een constructieve en verbindende basis. Zodat we ons kunnen richten op het bouwen van die betere toekomst.
_______________________________________________________
In hoeverre heeft jouw organisatie een heldere visie die bestand is tegen alle onzekerheid en veranderingen? Wij helpen je graag om het scherp te krijgen zodat jullie een duidelijke koers kunnen blijven varen.